คนบางคนอาจเห็น “หวยฮานอยปกติย้อนหลัง” ว่าเป็นกิจกรรมที่ทำเพื่อความสนุกสนานหรือความหวัง. แต่สำหรับผม, นักดนตรีชาวเอเชียอายุสี่สิบปี, มันถือเป็นเรื่องราวที่ผ่านไปเป็นทางการ, ตัวเลขที่เก็บไว้ในหวยฮานอยปกติย้อนหลังเป็นคำบรรยายที่ละเอียดเกี่ยวกับส่วนที่สำคัญของชีวิตของผม.
เมื่อผมเห็นตัวเลขที่ผ่านมา, มันเป็นเหมือนทำนองเพลงที่รู้จำ. ผมสามารถเห็นความคิดที่ผมมีในวันที่ตัวเลขนั้นๆ ปรากฏ, รู้สึกถึงความรู้สึกที่ผมมี, และทำความเข้าใจถึงความหมายที่ตัวเลขเหล่านั้นทำให้เกิดในชีวิตผม.
หวยฮานอยปกติย้อนหลังมากกว่าเพียงแค่การเล่นเกม, มันคือทรัพยากรที่รวบรวมเรื่องราวของชีวิตผม. ผมอาจจะลืมวันที่เจ็ดของเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว, แต่ผมจำได้ว่าตัวเลขที่ผมได้รับ. มันอยู่ในทุกการสร้างสรรค์ทางดนตรีที่ผมทำ, ทุกความรู้สึกที่ผมผ่าน, ทุกความสำเร็จที่ผมถูกต้อง.
ความรัก, ความสัมพันธ์, และความคิดเห็นที่ผมมี, ทั้งหมดเหล่านี้สามารถหาจุดร่วมกันได้ในหวยฮานอยปกติย้อนหลัง. ถ้าบางคนคิดว่ามันเป็นแค่การรวบรวมตัวเลข, ผมเห็นมันเป็นภาพถ่ายของชีวิต. มันช่วยให้ผมรู้ว่าผมได้เดินทางจากไหนมา, ที่ผมได้ทำสิ่งอะไร, และสิ่งที่ผมได้สูญเสีย.
ผมเห็นหวยฮานอยปกติย้อนหลังเหมือนเป็นแผนที่ของชีวิตของผม, ทุกๆตัวเลขมีเส้นทางที่ผมได้ลุยผ่านมา, อาจเป็นการทำงานอย่างหนัก, การต่อสู้กับความทุกข์, การรัก, หรือความสุขที่ไม่คาดคิด. ทุกตัวเลขเป็นบทเพลงแห่งชีวิตของผม.และเมื่อผมดูย้อนหลัง, ผมสามารถเล่นเพลงของชีวิตผมผ่านตัวเลขที่ผ่านมา. ผมเห็นความสำเร็จ, ความพ่ายแพ้, ความสุข, ความทุกข์, และทุกความเป็นไปที่ผมได้ผ่านมา. ผมยังคงทำเพลง, ยังคงสร้างชีวิต, ยังคงสร้างตัวเลขใหม่ๆ ในหวยฮานอยปกติย้อนหลังของชีวิตของผม. หวยฮานอยปกติย้อนหลังเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของผม, เป็นมелโลดี้ที่เล่าเรื่องราวของผม, เป็นแผนที่ที่แสดงถึงการเดินทางของชีวิต.